میخواهم زنده بمانم
دکتر میوه: انگار مدام صدایی در گوشت نجوا می کند که بگذارید نفس بکشم من هم می خواهم زنده بمانم و زندگی را تجربه کنم اما هیچ گاه این نجواها به صدا تبدیل نشده است.
خبرگزاری مهر- گروه سلامت: هوا سرد شده و سوز سرما تا مغز استخوان نفوذ می کند. وارونگی هوا هم نفس هایی که یخ نزند را دودی می کند و طوری اذیتت می کند که نمی توانی در هوای آزاد یک نفس عمیق از اعماق وجودت بکشی. در این هوای سرد و خفته اما آمارهایی که نشان از کشتار روزانه چندین جنین می دهد بیشتر و بدتر نفس هایت را به شماره می اندازد. انگار مدام صدایی در گوشت نجوا می کند که بگذارید نفس بکشم من هم می خواهم زنده بمانم و زندگی را تجربه کنم اما هیچگاه این نجواها به صدا تبدیل نشده و شنیده نمی شوند چونکه پیش از این که حنجره کوچک این جنین ها اجازه و فرصت متولد شدن داشته باشد در نطفه خفه می شود. کسی باور نمی کند که هر جنینی که سقط می شود قتلی رخ می دهد و حتی پلیس هم نمی تواند پیگیر قتل های روزانه باشد چون هنوز موجود شناسنامه داری خلق نشده است. اتفاقاً در این قتل هاست که حتما کار خودی و آشناست. آشنایی که به جای ۹ ماه صبر و تحمل و داشتن ذوق و شوق دیدار فرزند؛ خود او را خیلی زود به مسلخ می برد و صدای او را در نطفه خفه می کند. پدر و مادرانی که روی مردمان جاهلیت در زمان پیامبر مهربانی ها را هم کم کرده اند و ندیده و به دنیا نیامده موجودی را بدون کوچک ترین فکری به آینده و دنیای آخرت می کشند. اما این همه ماجرا نیست آنها خیال می کنند با کشتن فرزندشان همه چیز تمام می شود در حالیکه تازه شروع داستان است. بر اساس نظرسنجی های به دست آمده بعدها و آن هم بعضی هایشان احساس گناه و عذاب وجدان می کنند و گرفتار مشکلات روانی حاد می شوند بر همین مبنا است که بسیاری از خانواده هایی که جنینشان را سقط می کنند اذعان دارند پس از کشتن فرزند یک خواب راحت نمی توانند داشته باشند. اگر عوارض پزشکی گریبانشان را نگیرد گرفتار مشکلات روانی شده و احساس گناه و پوچی می کنند حتی کوشش برای جبران دارند که البته نمی توان مرده را زنده کرد. همین است که سبب می شود این عذاب ادامه دار باشد…
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب